Zondag 19 oktober werd voor onze gemeente in meer dan één opzicht een bijzondere dag. In de ochtenddienst werden twee kinderen opgedragen en vertelden zes gemeenteleden wat God in hun leven heeft gedaan en wat het geloof voor hen betekent. Later werden ze aan de Westerdwarsreed tussen Opende en Surhuisterveen door middel van onderdompeling gedoopt of werd hun doop bevestigd.
“Ook voor ons is het een bijzondere dag”, liet ds. Hans de Jong aan het begin van de dienst weten. Getuigenissen werden afgelegd door Mark Schraag, Naomi Trijntje Oegema, Deborah Anne Hoekstra, Elizabeth van Houten en Jan en Maryse Amber Stienstra. Aansluitend werd de tweeling Matthieu Henri Peter en Celeste Isabel Gea Stienstra opgedragen. De schriftlezing voor deze dienst was gekozen uit Romeinen 6 waarin onder meer wordt ingegaan op de betekenis van de doop. “De doop laat zien dat we bij Jezus horen. Door onze doop zijn we eigenlijk samen met hem gestorven en begraven. En door onze doop leven wij als nieuwe mensen. Want Christus leeft! Onze machtige Vader heeft hem laten opstaan uit de dood.” Met verwijzing naar de brief van Paulus aan de Romeinen ging ds. De Jong daar verder op in.
“God zelf komt naar ons toe. Hij komt naar onze wereld. En Jezus laat zien wat God vanaf het begin heeft bedoeld.”
Na afloop van de dienst in De Flambou stapte een groot aantal gemeenteleden en andere belangstellenden op de fiets of in de auto om koers te zetten naar de Westerdwarsreed om daar aanwezig te zijn bij de doop van Mark, Naomi, Deborah en Maryse en de doopbevestiging van Jan en Elizabeth.
Op het erf van Henk en Gea Stienstra werd een ieder warm ontvangen met een kop koffie of thee en een lekker broodje en er was voor iedereen een gedrukte liturgie. Het was fris, maar prachtig weer. “Fris, maar met een warme sfeer waarmee het samen gemeente zijn nadrukkelijk tot uiting kwam”, aldus één van de aanwezigen. Er werd gezongen, gebeden en … gedoopt! Hans de Jong en Anne-Willem Hoekstra stonden als voorgangers tot aan hun middel in het water en riepen de dopelingen één voor één, om zich in het water te begeven waarna de doop en de doopbevestiging door onderdompeling plaats kon vinden.
Na afloop was er volop gelegenheid elkaar te ontmoeten en de dopelingen de hand te schudden en felicitaties en wensen van zegen uit te spreken.
