‘Behandel vreemdelingen die bij jullie wonen
als geboren Israëlieten.
Heb hen lief als jezelf, want jullie zijn zelf
vreemdelingen geweest in Egypte.’
(Leviticus 19:33, NBV21)
De vergeten vraag
Bij verkiezingen horen paprikachips. Dat is bij mij in elk geval de eerste associatie bij het feest der democratie. Verkiezingsdebatten, diepte-interviews bij Nieuwsuur en zelfs de kandidaten met hun folders op straat: ik vind dat leuk om naar te kijken. En tot slot met een zak chips voor de uitslagen op de bank. Het was weer mooi! Maar kijkend naar de TV miste ik deze keer één belangrijke vraag. Het ging veel over asiel, migratie en mislukte integratie, maar niet over de hoofdvraag: hoe kun je in ons land wél succesvol integreren? En nog belangrijker: hoe kun je dat als gastland mogelijk maken?
Empathie
In Leviticus staat hiervoor een goede tip en daarom heb ik die bovenaan deze brief gezet: probeer je eerst eens in te leven in die ander. De vreemdeling is altijd minder vreemd dan je op het eerste gezicht dacht. Als je dan in gesprek komt, blijken er wel weer nieuwe vreemde verrassingen te zijn: elke cultuur heeft aspecten die je als westerling niet zomaar begrijpt. Zelfs binnen Nederland is dat zo. Toen ik dertig jaar geleden van de Veluwerand naar Fryslân verhuisde, moest ik naast de taal ook nog veel van de cultuur leren. En dan heb je het over een afstand van nog geen anderhalf uur.
Mozes
Een mooi voorbeeld hiervan staat in het boek Exodus. In hoofdstuk 2 wordt beschreven hoe Mozes moet vluchten van Egypte naar Midjan. Onderweg rust hij uit bij een waterput, waar hij een groep herderinnen helpt, wanneer ze worden lastig gevallen door een groep herders. Die herderinnen zijn zussen van elkaar, en zes van hen zelfs aanstaande schoonzus van die vreemdeling daar bij de put. Maar dat weten ze later pas. Nu accepteren ze zijn hulp en laten hem vervolgens zelf, alle oosterse gastvrijheid ten spijt, hulpeloos achter. Het is hun vader (een priester) die hen tot de orde roept en dan pas leren ze elkaar kennen en volgt er zelfs een bruiloft.
Kennismaken
Een bruiloft hoeft het hier bij ons niet meteen te worden. Maar een keer samen koffiedrinken of een hapje eten, zou al een groot verschil kunnen maken. Niet om hen te helpen, maar om elkaar te leren kennen. Een aantal gemeenten in onze classis heeft dat al eens gedaan, en hebben daar ontzettend veel van geleerd. De vreemdeling krijgt een naam, een gezicht en een verhaal.
Kerk in Actie
Wellicht denkt u nu: leuk, maar hoe beginnen we daarmee? Dat is geen onterechte vraag. De vluchtelingen die tot nu toe op mijn pad zijn gekomen, heb ik niet zelf gezocht. Ze waren er en de rest volgde met vallen en opstaan min of meer vanzelf. Maar er zijn ook mogelijkheden om hen als gemeente op te zoeken. Kerk in Actie heeft recent vier regioavonden georganiseerd waarbij we daar iets over konden horen.
Thuisgevers
Vooral van ‘De thuisgevers’ hebben we veel gehoord. Dit project is begonnen in en rond Kampen na de Russische in val in Oekraïne. Hals over kop moest er ruimte komen om mensen van daar hier een plek te geven. In Kampen sloegen kerk en burgerlijke overheid de handen inéén met een groot aantal opvangplekken tot gevolg. En ze kregen de smaak te pakken: De Thuisgevers springen nu overal in het land bij om vluchtelingen aan onderdak te helpen. En kerken zijn dan vaak het begin. Denk aan een tijdelijk niet bewoonde pastorie of ander leegstaand onroerend goed. Of een uit gebruik genomen kerk. Of braak liggend land. De thuisgevers kunnen helpen bij het realiseren van zowel tijdelijke als definitieve woonruimte en dat voor zowel vluchteling als autochtoon. Het hele verhaal past niet in deze nieuwsbrief, maar neemt u vooral een kijkje op hun website: dethuisgevers.nl. Dit is vooral ook interessant voor wie tijdelijk wil verhuren en dat door de nieuwe regelgeving niet meer kan.
Inlia en vluchtelingenwerk
Niet besproken maar wel het vermelden waard zijn Inlia en de Vereniging Vluchtelingenwerk. Voor crisisopvang en opvang van niet gedocumenteerden zet INLIA zich in. En Vluchtelingenwerk begeleid vluchtelingen vanaf hun eerste AZC tot het moment dat ze zich zelfstandig in onze samenleving kunnen redden. Zie inlia.nl en vluchtelingenwerk.nl.
Medegelovigen
Een bijzondere ingang voor ons als kerken is gelegen in het feit dat veel vluchtelingen Christen zijn. Dat maakt dat we van begin af aan iets gemeen hebben. We kunnen samen bidden, soms zelfs samen bidden of in de Bijbel lezen. En ook voor de levenshouding in andere godsdiensten hebben wij soms een betere antenne dan onze seculiere tijdgenoten. Ook die gave kunnen we inzetten, al was het maar met een relativerende opmerking aan de keuken- of borreltafel.
Kerkasiel
Heel concreet wordt deze verbondenheid in het Kerkasiel in Kampen. Daar heeft een gezin veilig onderdak gevonden om uitzetting naar Oezbekistan te voorkomen. Over de achtergrond hiervan kunt u lezen op kerkasielkampen.nl. Het gaat er vooral om dat het schadelijk is voor hier gewortelde kinderen om te worden uitgezet naar het vaderland dat zij niet kennen. Om dit kerkasiel mogelijk te maken is er een doorlopende viering. ‘Doorlopend’ betekent hier ook echt doorlopend: overdag en ‘s nachts. En elke gemeente kan een stukje van die viering voor z’n rekening nemen. Op 21 november duurt deze viering twee jaar, en de oproep is om daar overal in het land in de dienst van 16 of 23 november bij stil te staan. Op 24 november is er van 14.00 tot 16.00 een viering vanuit onze classis, waarvoor u van harte bent uitgenodigd. U kunt dan zien of dit voor uw gemeente ook iets is. Aanmelden graag bij j.boonstra@protestantsekerk.nl.
Agenda
Voor wie niet bij deze regiobijeenkomsten was: Jannie Boonstra komt op gemeente- of ringavond u graag bijpraten over dit onderwerp! U kunt haar uitnodigen via bovenstaand adres.
Vrijwilliger voor TV-kerkdiensten
Even heel iets anders: de stichting ‘Tsjerke en Media’ verzorgt wekelijks de uitzending van de kerkdienst via Omrop Fryslân. Zij zoeken nu een vrijwilliger als coördinator van deze diensten. De volledige omschrijving staat op hun website: tsjerke.media.
Inventarisatie van adressen
We zoeken nog de adressen van emeriti en geestelijk verzorgers binnen onze classis. Hoor je bij die groep, maar heb je nog nooit post van de classis gehad? Dan zit je waarschijnlijk niet in het systeem. Een mailtje naar de scriba kan daar verandering in brengen: scriba@classisfryslan.nl.
Gebed
Niet iedereen kan naar Kampen en niet elke gemeente heeft woonruimte beschikbaar. Maar het mooie van het geloof is dat je nooit met je armen over elkaar hoeft te zitten: je kunt die armen ook ten hemel heffen of je handen eenvoudig vouwen. Liefde voor de vreemdeling begint soms eenvoudig met een kort gebed voor wie hier landt:
dat wie hier als vreemde
vreemde ogen ziet kijken
– afwerend soms –
gezien mag zijn
– warmhartig –
en vinden mag
– ooit hier –
een thuis.
Met hartelijke groet,
ds. Riemer Praamsma
uw classispredikant
website: classisfryslan.nl
Scriba: Hanneke Dijkstra | 0512-363548 | scriba@classisfryslan.nl
Classispredikant: ds. Riemer Praamsma | 06-58013225 | r.praamsma@protestantsekerk.nl