Wat betekent kerkzijn in 2025? – Digitalisering
In deze column neemt Johan Mulder (28) u mee in de belevingswereld van een jongvolwassen christen. Hij rationaliseert het begrip ‘kerkzijn’ met behulp van Bijbelteksten en zet zijn ervaring met huidige trends vanuit de samenleving ertegenover. Heeft u vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze column? Johan is bereikbaar op 06 49856045. Dit is column 4.
Op dit moment navigeren we door de grootste communicatieverschuiving sinds de uitvinding van de drukpers. De drukpers stelde mensen in staat om op grote schaal schrift als communicatiemiddel te gebruiken naast spraak. Met de opkomst van nieuwe technologieën en het internet is er een derde communicatiemiddel parallel naast spraak en drukwerk komen te staan: digitale communicatie. Het effect hiervan is zo groot dat we de precieze uitwerking nog niet kunnen overzien. Ik denk dat we als kerk niet meer moeten nadenken over óf we meegaan in digitalisering, maar dat we actief moeten instappen om niet achterop te gaan lopen. Vergeet niet dat de drukpers werd ontworpen om de bijbel breder te verspreiden.
Ik durf te stellen dat er een tijd is aanbeland waarin je niet meer kunt zeggen ‘Ik weet het niet’. Elke Nederlander heeft in zijn broekzak de toegangspoort tot onbeperkte kennis en je kunt gratis gebruikmaken van large language models zoals ChatGPT, Copilot en Gemini. In plaats van dat ik iets niet weet, zeg ik nu ‘Laat ik het opzoeken’. Dat geldt ook voor het evangelie. Je kunt niet meer zeggen ‘Ik weet niet wie Jezus is’, of ‘Ik weet niet hoe ik het geloof kan toepassen in mijn leven’. Zelfs als je geen bijbel in huis hebt, kun je hem nog online raadplegen en AI assisteert je om je geloof te praktiseren. Het is meer dan ooit een kwestie van willen.
Nog een voordeel van digitalisering is dat informatie 24 uren, 7 dagen per week, toegankelijk is gemaakt. Dat zijn 168 uren per week. De hoeveelheid informatie die je tot je kunt nemen wordt, helaas, niet overstemd door dat ene uurtje op zondagmorgen in de kerk. Spreuken 4:23 roept ons op om ons hart te bewaken, want uit je hart komen je gedachten en woorden voort. Wat neem je in die 168 uren per week tot je? Waarmee voed jij je hart? Is één uur op zondagmorgen nog genoeg?
Elke gelovige, van dominee tot gemeentelid, heeft nu toegang tot middelen waar missionarissen vroeger een leven voor moesten reizen. Dus naast de vraag: ‘Waarmee voed jij je?’ moet je ook vragen: ‘Gebruiken we het?’ Of nog dieper: ‘Ben je alleen een consument van het evangelie, of ook een producent?’ In Bijbelse tijden gingen christenen de markt op om grote groepen mensen te bereiken. Wij kunnen de online platforms omarmen om het geloof toegankelijk te maken in de taal van onze tijd. Beperk jezelf niet tot een preek luisteren, een boek lezen, een predikant volgen of een inspirerende quote liken. Jezus riep ons om discipelen te maken en vrucht te dragen. In deze tijd betekent dat: Laat van je horen, maak video’s die leven brengen, deel verhalen die hoop geven of formuleer antwoorden die richting wijzen. Niet omdat iedereen influencer moet worden, maar omdat iedereen geroepen is om licht en zout te zijn, ook online.
We staan als kerk voor de uitdaging én de kans om 168 uur per week ons geluid te laten horen. Om de hoop te zijn en herstel uit te dragen. Het digitale domein is geen bedreiging voor het geloof, het is een nieuw zendingsveld. Misschien denk je nu ‘Mooi betoog Johan, maar ik weet niet hoe?’, dan komen we weer bij het begin. Je kunt ontdekken hoe. Het hoeft niet groot, het hoeft niet meteen goed. Beginnen is genoeg, zodat je kunt vinden wat bij je past. Het is een kwestie van willen.