Sinds eind vorige maand staat de oostgevel van De Flambou weer in het volle licht. Het prachtige mozaïek staat letterlijk weer in de schijnwerpers. Onbekenden hadden enkele jaren geleden de buitenverlichting vernield. Met medewerking van de Activiteitencommissie kon dit weer worden hersteld.
“Als je Surhuisterveen binnenrijdt via de Groningerstraat dan zie al bij de AVEK De Flambou in het licht staan. Schitterend!,” merkte afgelopen zondag in de hal van de kerk een gemeentelid op.
Mozaïek in de oostgevel De Flambou
In de oostgevel van De Flambou is een prachtige mozaïek verwerkt. Niet iedereen kent de betekenis daarvan. Vandaar deze uitleg. Deze mozaïek is gemetseld door Willem Schippers, een betrokken gemeentelid, die op 19 mei 2014 is overleden. Hij woonde de laatste jaren van zijn leven in It Feansterhiem, waar zijn vrouw Riny nog woont. “Hy wie der ek grutsk op dat hy dat mozayk mitsele hat”, liet Riny Schippers weten in Kruispunt van 24 april 2015. In een aantal edities van ons kerkblad werd er toen aandacht geschonken aan het feit dat het 50 jaar geleden was dat het huidige kerkgebouw werd gebouwd.
Het mozaïek in baksteen in de buitenmuur, ontworpen door de heer B. Hendriks uit Amsterdam, bedoelt een getuigenis te zijn voor de moderne mens van onze tijd, die zo louter horizontaal leeft bij ‘brood en spelen’. Het getuigenis, dat er een andere levenshouding moet zijn: de verticale houding onder de zegenende hand van God. Het was aanvankelijk geïnspireerd door Ps. 123: Ik hef mijn ogen op tot U, die in de hemel troont. Zie, gelijk de ogen der knechten zijn op de hand van hun heren gelijk de ogen der dienstmaagd zijn op die van haar gebiedster, zo zijn onze ogen op de Here, onze God, totdat Hij ons genadig zij.
Het resultaat is geworden, een gezin dat zich biddend in eerbied en afhankelijkheid stelt onder Gods Vaderhand, die in Christus (men kan het kruismotief erachter gewaar worden) ons, ouderen en jongeren, alléén kan zegenen met waarachtig levensgeluk. Men ziet een lichtbron, door cirkels omsloten – vanuit een vage kruisvorm naar beneden schijnend op een horizontale baan; beneden, helemaal onderaan, ziet men een gezin: man, vrouw en twee kinderen. Boven in de cirkel een hand met vingers naar beneden wijzend als een zegenend gebaar. Beneden de man, die zich als het ware met zijn gezin aan God presenteert. De hand in de voorstelling is bedoeld als een uiting van Gods zorg, zegening en genade.
Foto Harm Feitsma