Het fietsplein was maar saai en kon nog wel een likje verf gebruiken. In Folkert Faber zijn creatieve brein ontstond daarvoor een leuk schilderidee. Daarvoor had hij een gezin met kinderen nodig. “Ik wilde het plein verfraaien door een gezin uit te beelden met fietsen aan de hand”, legt Faber het idee uit waarvan hij een schets had gemaakt. Daarvoor koos hij Erwin en Anette Postma samen met hun dochters Tamar en Febe.
“Het gezin Postma kwam op mijn pad op een heel bijzondere manier”, legt Faber zijn keuze uit. “Hun oudste dochter Tamar is erg creatief en was al een aantal malen bij mij geweest om te schilderen. Ze vond het machtig en noemt me inmiddels al ‘meneer Folkert’.” De link die Folkert heeft met Tamar stamt echter al uit 1971. Toen begon hij in Anjum een bloemenzaak in een pand dat hij kocht van Zijlstra, de overgrootvader van Tamar die daar een viswinkel had gerund. Met deze geschiedenis in zijn achterhoofd samen met het creatieve contact met Tamar hoefde Faber niet lang na te denken wie hij zou kiezen om te schilderen op de muur: Op een avond in februari werd de basis voor de silhouetten op de muur gemaakt. Met de fiets aan de hand worden de Postma’s één voor één in een schijnwerper gezet waarna de contouren van hun schaduw worden getekend. “Zo hebben we ieder wel zo’n twintig minuten stil moeten staan”, blikken Erwin en Anette terug. “Deze schetsen hebben wekenlang op de muur gestaan, niemand die het zag.”
Inmiddels staan de volledig uitgewerkte contouren alweer maanden lang op de muur. “Er zijn mensen die ons hierin meteen herkenden”, vertelt Erwin, die het meest duidelijk is te zien. “Maar als werd verteld dat wij het waren reageerden mensen zo van, ach, nu zie ik het ook.” Het gezin heeft alleen maar leuke en positieve reacties gehad op de afbeeldingen. De eerste zondagen dat het gezin Postma het terrein van De Flambou op fietste, vonden ze het echt grappig om zichzelf op de muur te zien. “Vooral Tamar en Febe vonden het geweldig, ze waren apetrots”, vertellen Erwin en Anette. Inmiddels zijn ze er wel een beetje aan gewend, de afbeeldingen zijn onder meer door nieuwe fietsen al niet meer helemaal up-to-date. “Toch blijft het leuk”, vindt Erwin. “Ik kijk er iedere zondag toch wel even naar.”